قصه ی شهر سکوت

روزی دل من که تهی بود و غریب
 از شهر سکوت به دیار تو رسید
 در شهر صدا که پر از زمزمه بود
 تنها دل من قصه ی مهر تو شنید
 چشم تو
 مرا به شب خاطره برد
 در سینه دلم از تو و یاد تو تپید
 در سینه ی سردم ، این شهر سکوت
 دیوار سکوت به صدای تو شکست
 شد شهر هیاهو ، این سینه ی من
 فریاد دلم به لبانم بنشست
 خورشید منی ،‌ منم آن بوته ی دشت
 من زنده ام از نور تو ای چشمه ی نور
 دریای منی ، منم آن
 قایق خرد
 با خود تو مرا می بری تا ساحل دور
 اکنون تو مرا همه شوری و صدا
 اکنون تو مرا همه نوری و امید
 در باغ دلم بنشین بار دگر
 ای پیکر تو ، چو گل یاس سپید

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 10:16 | |